Bolest plavog jezika (BTV) ili kataralna ovčija groznica, predstavlja akutnu virusnu bolest uglavnom ovaca, ali i koza, goveda, jelena i divljih preživara. Javlja se enzootski, u obliku prirodno žarišnih infekcija, a prenosi se insektima koji se hrane krvlju (komarci roda Culicoides, krpelji, grinje).

Istorijski, virus plavog jezika bio je ograničen na tropska i suptropska područja. Međutim, endemska područja danas postoje u Africi, Evropi, Severnoj i Južnoj Americi i Aziji, kao i na Bliskom istoku, kao i u Australiji, na ostrvima Južnog Tihog okeana i Kariba.

U mnogim regijama postoji više serotipova. Do izbijanja može doći izvan endemskih područja, ali u većini slučajeva virus ne postoji pošto hladno vreme ubije vektore Culicoidesa. Zbog globalnog zagrevanja virus se širi dalje od endemskih područja, tako da se sada pojavljuje i u Bugarskoj, Makedoniji, Srbiji, Hrvatskoj, Bosni i Hercegovini, Francuskoj, Španiji i Grčkoj.

Virus plavog jezika uzrokuje oštećenje vaskularnog endotela što rezultuje edemom, zagušenjem, krvarenjem, cijanozom jezika (plavi jezik), curenjem iz nosa, konjuktivitisom, pobačajem, upalom i nekrozom. Period inkubacije je 4-6 dana, a telesna temperatura životinja zaraženih virusom je između 40,5-42 °C.

Virus se ne može preneti između životinja bez prisustva insekata. Incidencija i geografska rasprostranjenost bolesti plavog jezika zavise od sezonskih uslova, prisutnosti insekata i dostupnosti osjetljivih vrsta životinja. Insekti nosioci vole tople, vlažne uslove, pa su najbrojniji i najaktivniji posle kiše.

Klinička slika daje osnovu za postavljanje dijagnoze, ali ne u svim slučajevima, a sigurna dijagnoza postavlja se laboratorijskim dokazivanjem antitela u krvi. Terapija se ne sprovodi, a kada se utvrdi bolest plavog jezika, sprovode se sledeće mere:

Neškodljivo uklanjanje svih zaraženih životinja na zaraženom gazdinstvu bez odlaganja,

Neškodljivo uklanjanje leševa,

Vakcinacija u skladu s posebnim programom vakcinacije.

Ako sumnjate u BTV u svom stadu, prvi korak je kontaktiranje vašeg veterinara. Sledeći korak je saradnja s vašim veterinarom na dobijanju uzoraka krvi životinja za dijagnostičko testiranje, kako bi se potvrdilo da li su životinje zaražene BTV-om.