BRESKVE U SREMU ISPLATILE SE PROZVOĐAČIMA

Porodica Ćirić iz Rivice u opštini Irig voćarstvom se bavi četiri decenije, a svoju proizvodnju zasnivaju na oko 10 jutara zemlje gde uzgajaju trešnje, breskve, šljive i jabuke, koje su jedine pokrivene mrežom zbog dužine trajanja sazrevanja. Plodove svog rada iznose na pijace u Novom Sadu, gde su godinama unazad stekli poverenje mnogobrojnih stanovnika ovog grada.

Prve breskve su posadili 1981. godine a danas najviše gaje “red heven”, “glok heven”, “maja”, “samerset” i “kaldezi”, mada imaju još sorti što ranih, što kasnijih, objašnjava Gordana Ćirić iz Poljoprivrednog gazdinstva “Ćirić”. Ove godine su sve sorte dobro rodile. Jedino je kod stare sorte pod nazivom “kardinal” nešto lošija slika, ali i na tim stablima ima plodova.

Sa sedam, osam sorti berba ne prestaje

Sorta “red heven” je prava cepača, što znači da se meso odvaja od koštice. Takođe, i “glok heven” je lepa cepača i bude izuzetno krupna, što se dopada kupcima na pijaci i jedva ih čekaju. Nektarinu “kaldezi” karakteriše belo meso i lepa krupnoća, dok se “samerset” uglavnom koristila za kompote. Ipak, sada se to ređe radi tako da se breskve uglavnom konzumiraju u svežem stanju – kaže Gordana.

Preporuka je da na većim površinama bude zastupljeno od 7 do 8 sorti bresaka, koje karakteriše drugačiji redosled sazrevanja, sa razlikom od 10 do 12 dana. To proizvođačima omogućava da u toku cele sezone berba plodova traje bez prekida i da se najbolje iskoristi radna snaga za berbu.

Breskva u pun rod dolazi u petoj ili šestoj godini nakon sadnje, a rađa od dvanaest do petnaest godina. Što su sorte kasnije, meso im je sve žuće i bude crveno oko koštice koja se lako odvaja. Kasnije sorte su po pravilu kvalitetnije i slađe, jer sazrevaju na jačem suncu.

Za branje bresaka potrebno je i određeno  znanje. Kako i kada to raditi, pročitajte u nastavku teksta.