Sorte šljiva se orezuju zavisno od vegetativnog rasta i tipa rodnih grančica na kojima pretežno rađaju. Tako sorte koje rađaju na mešovitim rodnim grančicama zahtevaju najintenzivniju rezidbu, skoro sličnu rezidbi breskve. Na ovakvim dugim letorastima pretežno rađaju američke i japanske sorte, a takođe i naše sorte – čačanska rodna i valjevka. Kod ovih sorti šljiva svake godine mora se obnoviti celokupno rodno drvo. Rezidbom se uklanjaju sve izrođene grane i kratko rodno drvo, pogotovo u nižim delovima krune, kako bi se aktivirali vegetativni pupoljci za razvoj dugog rodnog drveta. Takođe, vitalnost rodnog drveta u nižim delovima krune održava se prevođenjem primarnih i sekundranih grana na nižu bočnu granu ili rodnu grančicu.
Kod sorti koje pretežno rađaju na kratkom rodnom drvetu (talijanka, renklode, stenlej itd) najkvalitetniji plodovi se obrazuju na majskim kiticama koje se nalaze na dvogodišnjim i trogodišnjim granama. Zato se kod njih uvek mora ostaviti odgovarajući broj jednogodišnjih letorasta na kojima će se u toku godine obrazovati kratke rodne grančice.
Često se na nerezanim stablima stenleja može videti veoma staro rodno drvo, čak do 10 i više godina starosti i veoma slab vegetativni porast. Takva nerezana stabla se brzo iscrpljuju, a pojedine rodne grančice se suše. Da bi se aktivirali vegetativni pupoljci i dobio bolji porast jednogodišnjih letorasta, neophodna je rezidba.
Rezidbom se primarne i sekundarne grane održavaju na odgovarajućoj dužini prevođenjem na bočni letorast ili samo izolacijom vrhova ako je grana suviše bujna, a izrođeno drvo se izbacuje ili skraćuje. Na ostavljenim letorastima za zamenu, ako su duži, obrazuju se pretežno vegetativni pupoljci, a ako su kraći, u sredini se obrazuju vegetativni, a sa strane jedan ili dva generativna. Iz vegetativnog pupoljka se na ostavljenim letorastima obrazuju majske kitice i na vrhu nekoliko mladara.
Sledeće godine ostavlja se dvogodišnja grančica s jednogodišnjim letorastom, gde se opet iz vegetativnih pupoljaka na dvogodišnjoj grančici i novom letorastu obrazuju nove majske kitice. Ukoliko se rezidba ne vrši svake godine, može se desiti da voćke jedne godine prerode, a druge da slabije rode, tj. da alternativno rađaju.
Požegača i većina evropskih sorti šljiva obrazuje zatvoreni tip krune usled uspravnog rasta skeletnih grana. Kod nerezanih stabala usled ovakvog načina vegetativnog rasta rod se premešta na periferiju i takve grane se savijaju pod teretom roda, a na pregibima izbijaju vodopije. Pored toga, savijene grane zasenjuju unutrašnji deo krune tako da dolazi do slabog obrazovanja rodnih pupoljaka, pa čak i do sasušivanja rodnih grančica u unutrašnjosti krune.
Kod ove naše najraširenije sorte najkvalitetnije rodne grančice su majske kitice i cvetne grančice koje se završavaju trnastim izraštajem i nalaze se na dvogodišnjoj grani. Kod ovih sorti je, takođe, neophodno svake godine ostavljati i jednogodišnje grane, dužine 30 do 40 cm, kako bi se na njima u toku godine obrazovale kratke rodne grane. Na ostavljenim letorastima se u toku godine obrazuju rodne grančice i po koji letorast na njihovom vrhu. Ovakve rodne grane se u narednoj godini skraćuju tako da se iznad zadnje ostavljene rodne grane ostavi i jedan letorast.
Zadatak rezidbe kod ove sorte jeste prosvetljavanje svih delova krune i sprečavanje premeštanja rodnog drveta na periferiju grana. To se postiže stalnim skraćivanjem skeletnih i poluskeletnih grana na jednu bočnu granu i letorast uz obaveznu izolaciju vrhova tj. proređivanje letorasta pri vrhu grana. Obrastajuće i izrođene grančice u unutrašnjosti krune se sasvim izbacuju ili skraćuju. Na nižim granama u kruni se izbacuju sve grane koje idu sa gornje ili donje strane grana.
R.D.J.
